ای بهانه زندگی،هنوزهرصبح جمعه که نمازمی گذاریم
امیدطلوع درخشان توراانتظارمی کشیم.
ای فرزندفاطمه(س)چه دشواراست
که صداهای دیگران درگوشمان بپیچد،
اماازآوای دل انگیزتوبی بهره ومحروم باشیم.
ای امیددل!امروزه آرزوی ظهورتو،همه
ستمدیدگان جهان رابه انتظارت نشانده است.
کی می شودکه صدای گامهای آمدنت
درگوش جهانیان طنین افکند؟
کی می شودشب وروزمان درفضای معطرظهورت بگذرد؟
کی می شودبوی خوش ظهورتو
درشامه جهانیان بپیچد؟
آقاجان!
این روزهاشیعیان درآرزوی ظهورتوزمزمه می کنند:
کجاست بقیه الله((عج))؟!
کجاست آنکه همگان درانتظاراویند؟!
کجاست آن آقایی که برای قطع ریشه
ستمگران اماده است؟!
کجاست امیدمابرای نابودی ظلم وستم؟!
کجاست درهم کوبنده قدرت متجاوزان؟!
کجاست ویران کننده بنیان های شرک ونفاق؟!
کجاست نابودکننده فسق وفجوروعصیان؟!
کجاست عزت بخش دوستان
وخوارکننده دشمنان؟!
کجاست صاحب روزپیروزی وبرافرازنده پرچم هدایت؟!
کجاست انتقام گیرنده خون حسین(ع)؟!
کجاست فرزندزهرای اطهر(س)؟!

نظرات شما عزیزان: